به گزارش خبرگزاری «حوزه»، حجت‌الاسلام و المسلمین مرتضی جوادی آملی، رئیس بنیاد علوم وحیانی اسراء امروز در نشست بررسی آخرین تحولات فکری و فرهنگی در غرب گفت: ارائه اسلام با توجه به شرایط خاصی که امروزه در آن قرار داریم با زمینه ها و پیش زمینه های مختلفی همراه خواهد بود.
وی افزود: در حقیقت با توجه به شرایط دنیای امروز دیگر نه می توان مثل گذشته اسلام را فهمید و نه می توان مثل گذشته اسلام را ارائه کرد؛ باید شناخت و ارائه اسلام به شکل دیگری انجام شود.
رئیس بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء بیان کرد: متاسفانه امروزه در جهانی به سر می بریم که نازیباترین و بدترین چهره از اسلام در آن شاخص شده و به عنوان اسلام نمایندگی می‌کند.
حجت الاسلام والمسلمین جوادی اظهار کرد: طبعاً جهان از این چهره هرگز راضی نبوده و نخواهد بود، زیرا نه دین، نه عقل و نه فطرت آن را نمی‌پذیرد؛ جهان امروز غرق در اندیشه‌های ناصواب، خشن و نامناسبی است که از اسلام ارائه می‌شود و نیاز داریم در ارائه آن نقش دیگری ایفا نماییم.
این استاد حوزه با ذکر این مطلب که چهره تخصصی اسلام قابلیت سوء استفاده ندارد، تصریح کرد: اسلام در شکل تخصصی به شکل و فرم علمی درآمده و لباس تفسیر، فقه، فلسفه و عرفان پوشیده و هیچ کس نمی‌تواند از این منظر به آن آسیب بزند.
وی گفت: علم سپر دفاعی خود را دارد، ولی چون خوانش عمومی غالب است و تریبون دارد آسیب‌ها عمدتا از این مسئله ناشی می‌شود؛ در جهان اهل تسنن شاهد تحریفات و انحرافاتی هستیم که آثار مخرب آن جامعه اسلامی را به آسیب‌های جبران‌ناپذیر رسانده و در تشیع هم ممکن است این اتفاق رخ دهد.
حجت الاسلام والمسلمین جوادی آملی ابراز داشت: بنابراین تا به تعبیر قرآن، تفقه از سوی ما صورت نگیرد و به دیگران صادر نشود و در مقابل بخواهیم فرهنگ عمومی را از همین خوانش عمومی ترویج کنیم، دچار آسیب‌های جدی خواهیم بود.
رییس بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسرا، تصریح کرد: پژوهشگاه‌های دینی رسالت دارند تا اسلام را به شکل علمی درآورده و ارائه دهند و گرنه آسیب، همگانی خواهد بود.
حجت الاسلام والمسلمین جوادی آملی بر لزوم ایجاد فضای آزاد برای تراوش اندیشه فیلسوفان و اندیشمندان تصریح کرد و گفت: باید فضای آزاد اندیشی در حوزه و دانشگاه ایجاد شود تا محققان بتوانند فارغ از هر نوع تحمیل و سفارش، نظرات و اندیشه‌های فلسفی و علمی خود را مطرح کنند.
وی تاکید کرد: اندیشه‌ای که سفارشی باشد نه حوزه و دانشگاه را به جایی می‌برد و نه اندیشه آزادی تولید می‌کند که بتواند دردی از مشکلات را کم کند.
